Την Πεπέκα (μη ρωτάτε το όνομά της, δεν το θυμάμαι - είναι κόρη της Φανής και του Νικόλα και γυναίκα του Χρίστου Σαριγιαννίδη, κοινώς Γούρτσαλη) την είδα έξω, στην αυλή της, λίγο πριν μπω στο σπίτι της παπαδιάς αφού κοντά είναι αυτά τα σπίτια.
Ήθελα να τη ρωτήσω κάτι και προλάβαμε να πούμε κανά δυο κουβεντούλες όταν είδα να σταματά ένα αμάξι μπροστά στο σπίτι του Παπά κι έτρεξα να μπω κι εγώ μαζί του να δω την παπαδιά αντιλαμβανόμενη ότι αυτός που έβγαινε από το αμάξι ήταν ένας γιός τους, ο Λάζαρος, που μένει στην Ροδόπολη!
Έμεινε με ανοιχτό το στόμα αυτός βλέποντάς με να κρατώ χαρτιά και στυλό και να πηγαίνω καρφί προς το μέρος του (δεν θυμάμαι αν σαν νέα έχω μιλήσει ποτέ μαζί του ενώ τον αδελφό του, Σταμάτη, τον θυμάμαι καλά)
"Δεν είμαι από την εφορία" του 'πα από μακριά και χαμογέλασε αυτός....και μπήκαμε μαζί να δω την παπαδιά...
Πίσω στην Πεπέκα τώρα:
Όταν η Πεπέκα πριν πολλά χρόνια θα γεννούσε τα δύδυμά της, τον Γιάννη και τον Λάκη, με την μεγάλη της κόρη, την Γιωργία, είχαμε μεγάλη μα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία!
Είχαμε ακούσει και το γεγονός ότι ο τοκετός της παρουσίαζε κάποια προβλήματα και η αγωνία μας είχε ανέβει στο αποκορύφωμα!
Συμπαράσταση εγώ στην φιλενάδα μου την Γιωργία τότε...
Ήμασταν κόλος και βρακί, που λέμε, εμείς οι δυό! Ο Αλέκος κι ο Φανούρης - τα καρτούν της εποχής μας που διαβάζαμε σε περιοδικά (πού τιβι τότε - αργότερα μπήκε μια κοινή τιβι για όλο το χωριό σ' ένα δωμάτιο στου Γατή το σπίτι και στριμοχνώμασταν οι νέοι και αψηφούσαμε τα κρύα και τα δεινά για να δούμε ντεμέκ κάτι τις)
Τα δύδυμα ήρθαν, τελικά, με το καλό και μεγάλωσαν κι έγιναν άνδρες με δικές τους οικογένειες και τους βλέπω τώρα και "στενοχοριέμαι" που εγώ μεγάλωσα τόσο......
No comments:
Post a Comment