Ο Νάκης...

Ο Νάκης, γιός του Γιάννη του Παναστάτη!
Τον ξέρετε, φαντάζομαι, όσοι έχετε κάποια επαφή με το Καλοχώρι!

Από μικρό παιδί ακόμα τον έβλεπα να συμπεριφέρεται σαν μια γυναίκα! Κι όχι σαν μια οποιαδήποτε γυναίκα αλλά σαν μια από εκείνες τις "κοτσομπόλες" που για μοναδική απασχόληση έχουν την ένοια του τι θα φάνε, τι θα μαγειρέψουν, τι φοράει ο ένας και τι λέει ο άλλος... ναι, έτσι έκανε αυτό το παιδί και το θυμάμαι πολύ καλά! Κι εκείνο το υπέρβαρο που είχε σαν παιδάκι ακόμα, που τώρα κατέληξε σε αυτό που βλέπετε, το υποπτευόμουν πως κάτι δεν ήταν όπως θα έπρεπε να ήταν!

Για το Νάκη έτρεξε, θυμάμαι, ο πατέρας μου από νωρίς να πάρει την αναπηρική του σύνταξη!
Τέτοια να έλεγες στον πατέρα μου! Χαρά του με την ευκαιρία να κατέβαινε στην Αθήνα, ή και αλλού, για να ασχολείται με χαρτούρες και με θέματα άλλων!

Καιρό είχα να τον δω τον Νάκη και παρόλα αυτά με γνώρισε δίχως δυσκολία κάτι που μ' εντυπωσίασε και μάλιστα ρωτούσε τον πατέρα του, που κατέβαινε από πίσω, αν αυτός με γνωρίζει!
Μουρμούριζε ο Νάκης πριν με δει - κάτι για την μάνα του έλεγε, θαρρώ, μα δεν τον άκουσα καλά...

Λάμπουν από χαρά...

Αυτά τα αγαπημένα, για μένα, πρόσωπα, την Πέπη του Σούκα και την Ναζλού του Ζεγκήλια, όσο και να με πιέζει ο χρόνος θα πάω να τα δω, έστω για λίγα λεπτά, και το ίδιο έκανα και τώρα που ήμουν μόνο για 24 ώρες το χωριό!
"Γουρπάντς η θείας, Σύμελα, που έρθες και είδες με" έλεγε και ξανάλεγε η Πέπη!
Είναι, φαντάζομαι, εξαιρετικά δύσκολες αυτές οι μοναξιές στα χωριά, κυρίως γι αυτούς που είναι κατάκητοι όπως είναι και η Πέπη και την επίσκεψη κάποιου την θεωρούν σαν ένα δώρο από τον Θεό!

Την φοβάμαι αυτή την μοναξιά. Τους σκέφτομαι αυτούς τους ανθρώπους και τώρα αντιλαμβάνομαι τι είναι να φτάσεις εκεί... η Πέπη που παλιά τσάπιζε στρέμματα με καπνό την ημέρα να είναι σήμερα όλο το 24άωρο στο κρεββάτι και να περιμένεις κάποιο δώρο από τον Θεό... και τι να σου κάνουν και τα παιδιά σου που έχουν την ζωή τους και την ρουτίνα τους μακριά από σένα;

Η δε Ναζλού μόλις με είδε με ενθουσιασμό μου μίλαγε γι αυτά που της λέει η κόρη της, η Έφη από την Γερμανία!
"Μαμά, ο τέδε με το τάδε όνομα ποιός είναι" και προφανώς εννοεί για άτομα που πρόσφατα δηλώθηκαν σαν μέλη του Καλοχωρίου στο Facebbok που για την Έφη ακούγονται άγνωστα!

Έλαμπαν από χαρά και οι δυό τους - είναι ευλογία να κάνεις έστω μικρές επισκέψεις σε μόνους ανθρώπους και υποσχέθηκα στον εαυτό μου την επόμενη φορά που θα είμαι στο Καλοχώρι να επισκεφτώ και ανθρώπους που δεν είναι συγκενείς μου!
Γιατί όχι; Ξέρω ότι μόνο χαρά θα λάβουν και τίποτα άλλο...

Καθένας με τον τρόπο του...

Για λίγες μέρες ήμουν στην Αθήνα, με σκοπό να μην ανέβω βόρεια, αλλά προέκειψε κάτι και ανέβηκα στο Καλοχώρι για 24 ακριβώς ώρες. Κι εκεί στο καφενείο ήταν και ο Στάλος!
Αυτός ο ιστορικός Καλοχωρίτης που δημόσια, πλέον, φτιάχνει τα τσιγαράκια του! Με τον τρόπο του...
Αυτός είναι ο Στάλος! Τι να κάνουμε;
"Από 15 ετών καπνίζω του Θεού το χόρτο" απολλογείται μπροστά σε αυτούς που τον κατηγορούν και προσπαθούν να τον τιμωρήσουν! Κι άδικο δεν έχει διότι όντως Θεού χόρτο, καθώς φαίνεται, είναι!

Ωστόσο, στον Στάλο πρέπει να τρέξετε σε περίπτωση που θέλετε να μάθετε για ποντιακές λέξεις που τυχών δεν ξέρετε διότι εκείνο το βράδυ, που είχαμε ένα οικογενειακό γλεντάκι στο καφενείο, μας έχει εξηγήσει για λέξεις που ούτε τις ήξερα αλλά ούτε και πιστεύω πως ποτέ θα χρειαστώ!
Ο δε γιός του, ο Δήμος, με την κέμεντζέ του μας διασκέδασε με τον τρόπο εκείνο που διασκεδάζουν εκεί πάνω στα χωριά μας...