Καλοχωρίτισες-16

Πάμε από την αρχή αυτού του Θεικού ρεπορτάζ, όπως το αποκαλεί κι ο Θεόφιλος του Τουμπούλ του Θεόδωρου που πολλά χρόνια ζει κάπου στην Γερμανία!

Πέμπτη στις 14 Ιανουαρίου 2010 κηδέψαμε τον αδελφό μου, Πολυχρόνη, στο χωριό Παραπόταμος Σερρών.
Παρασκευή στις 15 έκανα την περιοδεία μου στο χωριό μου, Καλοχώρι, για να δω και να φωτογραφίσω τις καλοχωρίτισες.
Σάββατο στις 16 πήγα με την αδελφή μου επίσκεψη σε συγκενείς στο διπλανό χωριό, Καστανούσσα !
Κυριακή στις 17 κατέβηκα για Θεσσαλονίκη αλλά το πρωί, πριν φύγω από το χωριό, πήγα στην εκκλησία/λειτουργία να δω τις γυναίκες που μου "ξέφυγαν" και δεν είχα δει την Παρασκευή!

Στήθηκα στην πόρτα της εκκλησίας και πριν βγούνε οι κυρίες μια μια τις φωτογράφιζα - τις περισσότερες την ώρα που τρώνε το αντίδωρό τους!
Και ξεκίνησα με την Ειρηνούλα που τόσο συμπαθώ αλλά που δεν ήταν σπίτι όταν την Παρασκευή της χτύπησα την πόρτα και ίσως έπινα καφέ μαζί της να της πω και για την Νάξο που ήμουν τον Μάιο και βρήκα εκεί την κορούλα της, την Έφη, και περάσαμε θαυμάσια!

"Έμαθα ήρθες και δεν ήμουν εκεί....κρίμα, βρε Συμέλα... να 'ρθεις σήμερα για καφέ" μου 'πε η Ρήνα στα ελληνικά... μη νομίζετε ότι όλοι εκεί στο χωριό μιλάμε ελληνικά... στα ποντιακά γίνεται συνήθως το κουβετολόι...

Της το 'παν της Ρήνας... τ' άκουσε... μήπως τι γίνεται και δεν μαθαίνεται σ' ένα χωριό σαν το μικρό Καλοχώρι;
Άλλωστε, στο καφενείο το βράδυ της Παρασκευής, το 'πα κι εγώ η ίδια στον άνδρα της τον Νούκα, όπως τον αποκάλεσα και γέλασαν οι άλλοι - είχα την εντύπωση ότι έτσι τον λένε αλλά ίσως μπερδεύω τ' όνομά του με τ' όνομα του Νούκα του Θωμά...!
"Σιγά μη πήγες σπίτι..." έκανε αυτός δύσπιστα κι εγώ δεν έβρισκα τον λόγο να μη με πιστέψει!

Ναστούκας, Ναστάσης, Αναστάσης λέγεται ο άνδρας της Ρήνας ο οποίος είναι γιός του τότε παπά, Ηλία, μεγαλωμένος στου, κοινώς, Χάμπουλα!
Η καλοσυνάτη, χαμηλόφωνη και γλυκομίλητη όμορφη Ρήνα είναι κόρη του κοινώς, Πηλέν, και αδελφή του γαμπρού μου, Τάκη!
Με άλλα λόγια όλο το χωριό ή συγκενείς , ή συμπεθέροι, ή κουμπάροι, ή κάτι τις, είναι, και μεταξύ τους αλλά και με μένα...

Καφέ, ωστόσο, μαζί της δεν ήπια αλλά προσεχώς, γιατί όχι!
Μακάρι να μπορούσα να καθήσω με τον καθένα και ν' ακούω να μου διηγούνται ιστορίες, και παλιές και τωρινές, για να 'χω υλικό για γράψιμο!

Βέβαια, προσεχώς που δεν θα έχουμε υποχρεώσεις και δεσμεύσεις, και θα 'μαστε για πιό πολύ καιρό στο Καλοχώρι, θα δούμε τι θα γίνει....