Καλοχωρίτισες-17

Κι ήρθε η σειρά της Ανάστας που την Παρασκευή, μαζί με την νύφη της, πήγα στο σπίτι της αλλά έλειπαν όλοι...

"Είδαμε σε ασό αυτοκίνητο όταν εκλώσκουμνες = σε είδαμε από το αμάξι όταν γυρίζαμε " είπε ο άνδρας της, ο Κώτσος του Γαράταη, όταν το βράδυ της Παρασκευής στο καφενείο του το 'πα!
Πράγματι είχα δει ένα αμάξι πηγαίνοντας προς τα σπίτια της οικογένειας "Θεώνη" αλλά δεν γνώριζα τον οδηγό, που ήταν ο γιός τους, και δεν σταμάτησα... πέρασε και γρήγορα το αμάξι που δεν προλάβαμε να αντιδράσουμε...

Με τους νέους του χωριού δεν τα πάω και τόσο καλά - ήταν μωρά όταν έφυγα ή δεν γεννήθηκαν καν και δεν τους γνωρίζω όλους, κι όσο κι αν έχω την καλή διάθεση να το κάνω δεν τα καταφέρνω.
Και σ' αυτό φταίει, προφανώς, το γεγονός ότι σπάνια τα καταφέρνω να πάω στο χωριό μόνη!
Σχεδόν πάντα ακολουθεί ολόκληρος λόχος από την Θεσσαλονίκη, αδελφές ανίψια κλπ., επομένως μένουμε σπίτι μεταξύ μας και με την αδελφή μας που μένει εκεί!

Κι αν τους ξεφεύγω λιγάκι να πάω στο καφενείο να δω και κάποιον άλλον πέφτουν τα παράπονα!
Καλά, το "άμουν άγουρος πας σα καφενεία εκές = σαν άνδρας πας κι εσύ στα καφενεία" το γράφω εκεί που δεν γράφεται αλλά όταν μου λεν και το "για εμάς έρχεσαι εδώ ή για τους καλοχωρίτες;" αυτό με πειράζει κομμάτι...

Πώς να κάνεις λοιπόν;;;;

Αλλά αυτή την φορά ήμουν μόνη και το καταφχαριστήθηκα....

Η Ανάστα, λοιπόν, η κόρη τη Κόντονος και, όπως είπα, γυναίκα του Κώτσου τυγχάνει να είναι και κουμπάρα ενός από τα αδέλφια μου, του Θανάση!
Βάφτησαν τον δεύτερο γιό του Θανάση, τον Νάκη, που σήμερα πλέον δεν υπάρχει σε τούτη την ζωή!
Ίσως είναι και αυτός ένας λόγος που την έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια, δεν ξέρω.

Τίποτ' άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ που να εξηγεί το φενόμενο!

Ο δε Κώτσος είναι άλλο ένας συμπαθής χωριανός μου και χαίρομαι όταν τους βλέπω διότι δεν είναι σίγουρο ότι τους βλέπω κάθε φορά που είμαι στο χωριό.

Και η Ανάστα και ο Κώτσος μένανε ανέκαθεν στον πάνω μαχαλά, ενώ εγώ στον κάτω, και δεν τους γνωρίζω και τόσο πολύ! Χαίρομαι, ωστόσο, πάρα πολύ όταν τους βλέπω...

Πρόσφατα ήταν εδώ η αδελφή της, η Σοφία, που για χρόνια μένει στην Αυστραλία και χάρηκα που έτυχε να τις δω και τις δύο στην στάση του χωριού μας, περιμένοντας το τρένο για την Θεσσαλονίκη, που μου φάνηκαν και σαν δύδυμες...

Θυμάμαι ότι είχαν κι έναν αδελφό αλλά δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται - δεν έτυχε να τον δω ποτέ σαν μεγάλη ούτε και να ακούσω πού βρίσκεται... καιρός ίσως να το ρωτήσω!