Ακριβώς μετά την Χαντσαρίνα (Παρθένα, βλέπε προηγούμενη ανάρτηση) μένει η άλλη Παρθένα (στις φωτό) που την ώρα που έφτασα σπίτι της, κι έψαχνα να την βρω φωνάζοντας το όνομά της, αυτή ήταν έξω, από την άλλη μεριά, κι έκοβε ξύλα!
Οι πόρτες ανοιχτές κι αναρωτήθηκα γι αυτό αφού και στα χωριά μας, πλέον, τις έχουν κλειδαμπαρωμένες κάτι που με δυσαρεστεί αφάνταστα με την σκέψη ότι παλιά δεν τις κλειδώναμε ποτέ - στο δικό μου πατρικό δεν υπήρχε καν κλειδαριά! Το πόμολο ήταν χαλασμένο κι ούτε καν κλείναμε την πόρτα! Την τραβούσαμε μόνο να ακουμπήσει και από πίσω της βάζαμε κάτι βαρύ, ένα γεμάτο τσουβάλι πχ., για να μην ανοίγει, αλλά όταν φύσαγε είχαμε το έλα να δεις...
Μ' άρεσε που η Παρθένα τα 'χε όλα ανοιχτά και για μένα ήταν ευκαιρία να την φωτογραφίσω κόβωντας τα ξύλα της! Πριν, δηλαδή, με πάρει χαμπάρι γιατί κάποιοι άνθρωποι ή ντρέπονται ή φοβούνται να φωτογραφιστούν και η καλύτερη ενός φωτογράφου είναι να μην το γνωρίζει ο φωτογραφιζόμενος!
Η Παρθένα είναι κόρη του τότε, και για πολλά χρόνια, περιπτερά, του κοινώς Πόλικα, που το μάτι του ήταν γαρίδα όταν έβλεπε κορτσόπουλα...
Οι μικρότερες αδελφές της Παρθένας, η Μαγάλα και η Θυμία (Μαγδαλινή και Ευθυμία) είναι της δικής μου σειράς αλλά έχω να τις δω από τότε που παντρεύτηκαν και λυπάμε γι αυτό!
Με την Μαγάλα, κυρίως, έχω ευχάριστες αναμνήσεις όταν σαν υπεύθυνη του περιπτέρου (κάπου-κάπου την άφηνε ο πατέρας της εκεί) πήγαινα εγώ και της έλεγα κανένα αστείο, κάτι σαν stand up comic, γινόμουν κι εκείνη με "πλήρωνε" με κανένα ζαχαρωτό!
Στην δε Ευθυμία αυτά δεν περνούσαν και την θεωρούσαμε στρίγλα...
Βέβαια, στις δύο φωτογραφίες είναι η Παρθένα, κι όχι η Μαγάλα ούτε η Θυμία, αλλά από την Παρθένα βιώματα δεν θυμάμαι να έχω αφού και μεγαλύτερή μου είναι και σε διαφορετική γειτονιά από μένα ζει!
Με γνώρισε, όμως! Αμέσως είπε το όνομά μου κι ας μη την βλέπω κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό.
Αυτό συμβαίνει και με άλλους στο χωριό και δεν ξέρω αν οφείλεται στο γεγονός ότι με θυμούνται και από κείμενά μου στην τοπική εφημερίδα "Το Σύνορο" που παλιά έχω δημοσιεύσει!
No comments:
Post a Comment