Και στο FACEBOOK το Καλοχώρι μας!

"Άντε ρε θεία, να κάνουμε κι εμείς ένα γρουπ για το Καλοχώρι Σερρών... η Ανατολή γιατί να έχει κι όχι το Καλοχώρι" έκανε την παρατήρησή της παρακλητικά μια από τα τόσα ανήψια που έχω (ειλικρινά δεν ξέρω πόσα είναι - πλέον έχω χάσει τον λογαριασμό...)

Η Ξένια Μελετλίδου, που μόλις είχε δηλωθεί στο Facebook, είχε επιρεαστεί από τα διάφορα γρουπ που δημιουργούνται εκεί και ήθελε να ανοίξουμε κι εμείς για το χωριό μας!

(Προσωπικά τα έχω βαρεθεί τόσο αυτά τα γρουπ που μια μέρα έγραψα μια ανακοίνωση στην σελίδα μου ότι σε κανένα γρουπ δεν πρόκειται να γίνω μέλος και γι αυτό να πάψουν να με στέλνουν προσκλήσεις, αλλά το βιολί βιολάκι...)

"Άνοιξε εσύ γιατί εγώ και βαριέμαι και δεν προλαβαίνω με τα τόσα blog που έχω..." της απάντησα εγώ - Σιγά που δεν προλάβαινα αλλά, να, δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα του και με παραγκελιά εγώ δυσκολεύομαι να κάνω τέτοιες δουλιές...

Άλλωστε, σκεφτόμουν, πόσοι από το Καλοχώρι ξέρουν από υπολογιστές, πόσοι ξέρουν από ιντερνετ και πόσοι είναι μέσα στο Facebook για να γίνουν και μέλη στου χωριού μας το γρουπ!

Κι εκεί που ήμασταν στο: όχι εγώ, όχι εσύ, με την Ξένια και εκεί που ήμουν έτοιμη να σκυλοβρίσω οποιονδήποτε κερα... μου στείλει πρόσκληση για κάποιο γρουπ, έρχεται Η πρόσκληση!!!

"Γίνετε μέλος στο γρουπ του Καλοχωρίου Σερρών" έγραφε...
"Α, την άτιμη το 'πε και το 'κανε" σκέφτηκα αμέσως... αλλά δεν ήταν απ' αυτήν η πρόσκληση και δίνω τα συγχαρητήρια στην Ευθυμιάδου την Χριστίνα (την μικρή κόρη του Ναστούκα, κοινώς Χάμπουλα) που θαρρείς και είχε διαβάσει τα μειλ μου με την Ξένια και πρόλαβε και άνοιξε το γρουπ!

ΜΠΡΑΒΟ Χριστινάκι!!!
Μπορεί στην ηλικία μου να μην ήμαστε πολλοί αλλά είχα υποτιμήσει τις επόμενες γενεές που βγήκαν από το Καλοχώρι και ζητώ συγνώμη γι αυτό!

Και όχι μόνο οι από το Καλοχώρι - είναι και τόσοι που απλά έχουν κάποια σχέση με το χωριό μας, που έχουν παντρευτεί με κάποιον/α από το χωριό μας, που είναι παιδιά ή εγγόνια ενός μόνο γονέα από το χωριό μας... και πάει λέγοντας και σιγά σιγά φτάνουμε στους 40!

Εντάξει... μη περιμένουμε και χιλιάδες μέλη...

(στην φωτογραφία το main street, το boulevard, του χωριού μας...)

ΤΟ ΚΑΛΟΧΩΡΙ ΜΑΣ...

Ήρθε mail από κάποιον ευγενικό κύριο, κάτοικο Γερμανίας, που λέγεται Βύρων Κολσουζίδης αλλά που εγώ, παρά το γεγονός ότι είναι από το χωριό Ανατολή - 2 με 3 χιλιόμετρα πιό νότια του Καλοχωρίου -, προσωπικά δεν τον γνωρίζω!
Μου έχει στείλει φωτογραφίες από το χωριό μου και μια από αυτές είναι αυτή εδώ!
Μεγάλη σε έκταση, είναι τελικά, το Καλοχώρι και το συνειδητοποίησα τώρα!

Το δικό μου σπιτάκι, που πλέον είναι γκρεμισμένο, είναι προς το τέλος... Τώρα πιό τέλος εννοώ! Μου έκανε εντύπωση που καμία από τις φωτογραφίες δεν είχε την εκκλησία και το δημοτικό σχολείο σαν κύριο στόχο - ασυνήθιστο για ελληνική προσπάθεια αφού για αξιοθέατο σ' ένα ελληνικό χωριό την εκκλησία του θεωρούν!
Το λέω αυτό διότι αν έδειχαν την εκκλησία θα φαινόταν καθαρά και το σπιτάκι μου αφού είναι δίπλα της!

Ωστόσο ας ευχαριστήσουμε τον κύριο Βύρωνα για την ευγενική του κίνηση...
Ο σύνδεσμος της αερολέσχης Σερρών όπου μπορείτε να δείτε κι άλλες φωτογραφίες από το Καλοχώρι Σερρών, γι αυτούς που δεν τον ξέρουνε, είναι ΕΔΩ

Ξενιτεμένοι Καλοχωρίτες...

Τώρα με την ευκαιρία των γενεθλίων μου (7 Φεβρουαρίου) μου 'ρθε ένα mail μέσω του Facebook - όποιος δεν έχει δηλωθεί σ' αυτό το Facebook καλά είναι να το κάνει και αν και προσωπικά το έχω ψιλοβαρεθεί έχει ακόμα την φάση του... όπως τώρα που μια Καλοχωρίτισα με βρήκε εκεί και μου 'στειλε αυτό το mail...

Δεν την θυμάμαι καθόλου αυτήν την κοπέλα, Έφη στο όνομα, και κόρη του Ναστούκα (του, κοινώς, Χάμπουλα)

Χρόνια πολλά ξενητεμένη κι αυτή, αν και στην ίδια της την χώρα, διότι και οι Κυκλάδες, η Νάξος όπου μένει για χρόνια, εξωτερικό είναι σκεφτόμενοι την απόσταση και τις δυσκολίες να μεταφέρεσαι μεταξύ Νάξος και Καλοχώρι Σερρών...
Κυρίως τον χειμώνα που λίγο - πολύ όλο το Αιγαίο, με τα νησιά του, είναι αποκλεισμένο έτσι όπως είναι και το αντίστοιχο της Σουηδίας (το Skärgården, όπως το λέμε εδώ) και φωνάζουν, εδώ, για περισσότερες ευκολίες και για περισσότερα μεταφορικά μέσα στο αρχιπέλαγος...
Γνωρίζοντας τα προβλήματα αυτά υπολογίζω πως και η μετακίνηση μεταξύ Νάξου και Καλοχώρι Σερρών είναι το ίδιο δύσκολη όσο και αυτή μεταξύ Στοκχόλμη και Καλοχώρι!

Αλλά δεν είναι μόνο η απόσταση και η δυσκολία της μετακίνησης που κάνουν τον ξενητεμό.... Ξενητεμός είναι περισσότερο αυτή η καθημερινότητά μας, η οικογένεια (σύντροφος και παιδιά που φαντάζομαι και η Έφη να έχει στη Νάξο...), η δουλειά, οι φίλοι, ο κύκλος μας κλπ., που όλα αυτά μαζί αποτελούν την ζωή μας. Είναι αυτή η ζωή μας που μας κρατά μακριά από τις ρίζες και το χώμα μας...
Ας μη το προχωρήσω το θέμα γιατί είναι ατελείωτο μα και ιδιαίτερα επίπονο για εμάς τους ξενητεμένους - άρχισα, ήδη, και να συγκηνούμαι...

Ας πάω στο mail της Έφης που μεταξύ άλλων λέει ότι είναι περίφανη για μένα και για τον τρόπο που προβάλλω το χωριό μας!
Και να 'κανα και τίποτα το δύσκολο, καλέ, Έφη! Και αν με αυτά τα κειμενάκια που γράφω εδώ, και που παίρνουν μόνο 5-10 λεπτά από την καθημερινότητά μου, ευχαριστιούνται οι Καλοχωρίτες είναι τιμή και χαρά μου!
Αναπόφευκτη είναι η παραπομπή μου ΕΔΩ όπου έχω γράψει κάτι ανάλογο....

Χάρηκα πολύ Έφη μου, και το γράφω και δημόσια, που επικοινώνησες μαζί μου και μεγάλη θα ήταν η χαρά μου αν κι άλλοι χωριανοί μας επικοινωνήσουν μαζί μου εδώ: mesimela@gmail.com
Και αν έχεται υλικό από το χωριό μας, κυρίως φωτογραφίες, θα χαρώ να μου τις στείλετε...