Εσύ που τώρα διαβάζεις εδώ, αν είσαι ένας καλός ανταποκριτής, όσον αφορά το Καλοχώρι Σερρών, επικοινώνησε μαζί μου διότι οι αδελφές μου, που τώρα τηλεφώνησα να μου πουν τα της πανύγηρης, δεν με ικανοποίησαν!Μου είπαν, ωστόσο, για τα μαγειρέματα που κάποιες γυναίκας του χωριού έκαναν για το εκλησιαστικό κοινό ανήμερα του Αγίου Δημητρίου.
"Τα τελευταία 4 - 5 χρόνια γίνεται αυτό..." μου 'παν και απ' ότι θυμάμαι κι εγώ κάτι τέτοιο παλιά δεν γινόταν.
Ούτε και χορευτικό γκρουπ θυμάμαι ερχόταν μετά την λειτουργία για να ρίξει τα φολκλόρ και τα ποντιακά τους!
Από τα Πλατανάκια ήταν το γκρουπ φέτος αλλά ο κόσμος μετά την λειτουργία και μετά το φαγοπότι στην αίθουσα ούτε διάθεση ούτε αντοχή είχε για να τους χειροκροτήσει...
Την αντοχή, άλλωστε, την είχαν αφήσει και από το προυγούμενο βράδυ στο καφενείο!!!
"7 αδέλφια μαζευτήκαμε τελικά... ο δρόμος έκλεισε και γέμισε με τραπέζια... και χορέψαμε... και χορέψαμε... και σκάσαμε... " έλεγαν και οι δυο υπερικανοποιημένες και με το γλέντι και με την ορχίστρα που μέχρι από την Θεσσαλονίκη είχε κουβαληθεί στο χωριό... και γράφοντας αυτό θυμήθηκα την ιστορία που το νούμερο 4 αδελφός μου, ο Γιάννης, μας έλεγε παλιά!
Μια χρονιά, πολύ παλιά, είχε αναλάβει ο Γιάννης μας να πάει στο Μυριόφυτο (κοινώς Πόποβο) να επιλέξει έναν συνδιασμό με τραγουδιστικά και μουσικά στοιχεία, για να τους φέρει στο πανυγήρη για το γλέντι.
Και πώς να έρθουν από εκεί στο Καλοχώρι, 10 με 20 χλιόμετρα, τα γυφτάκια; Με τα πόδια φυσικά και τρεις την ώρα ρωτούσαν: απέ Γιάννη πεεεε, πού είναι ατό το χωριό σας πεεεε;;;
Τι να έκανε ο Γιάννης; Τους είχε κοροιδέψει μερικές φορές με το: έέέέκείνη την στροφή την βλέπετε; ε, από εκεί και μετά είναι πια το χωριό....
Μια τους κοροιδεύεις δυο τους κοροιδεύεις, πόσο πια να τους κοροιδέψεις... δεν θυμάμαι το τέλος αυτής της ιστορίας αλλά δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι στο χωριό δεν είχαν φτάσει έστω και καταυδρωμένοι...
Κατά τ' άλλα είχαμε και δυο θανάτους στο χωριό!
1 - Ο Παναγιώτης - κοινώς Γιώτης τη Θεόνης
2 - Ο Αντρέας - κοινώς Φουτέας τη Κόντονος - Λαφρύ να 'ναι το χώμα τους...
5 comments:
Δε μας πείραξε καθόλου που δε μας χειροκρότησαν... Καταλαβαίνουμε την κούρασή τους και τους δικαιολογούμε. Ήταν όμως για εμάς μεγάλη χαρά που ένα διπλανό χωριό μας κάλεσε να το τιμήσουμε με την παρουσία μας. Έτσι κι αλλιώς... Το καλοχώρι με τα Πλατανάκια έχουν ιδιαίτερες σχέσεις...
Α, Μάκη ήσουν κι εσύ από το χορευτικό συγκρότημα!!!
χάρηκα για το σχόλειό σου και λυπάμαι για την ανταπόκρηση των κουρασμένων χωριανών μου!
να είσαι καλά και να έρθετε να χορέψετε όπου που είμαι εγώ να σας αποθεώσω!!!
την ξέρεις, θαρρώ, την τρέλλα την δική μου σε τέτοιες περιπτώσεις!
φιλάκια
Είμαι ο λυράρης του χορευτικού. Όσον αφορά την τρέλα σας... Προσωπικά δε σας ξέρω αλλά έχω καταλάβει πόσο.... ζάντενα έιστε....
hahahaha...
exactly!
a, ise ke o liraris... e, kapote 8a vre8oume, pou 8a pai?
Nai...
Post a Comment