Μου τηλεφώνησαν και μου είπαν τα μαντάτα!"Έκλεισαν τον σταθμό του χωριού μας" είπε η αδελφή μου η Αναστασία, το νούμερο 8 στη σειρά, και ακούστηκε σαν να έγινε από κάποιου ή από κάποιων καπρίτσιο!
Λυπήθηκα τους αγώνες του συχωρεμένου πατέρα μου που πόσες φορές είχε τρέξει στην Αθήνα για να κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες, να συναντήσει υπουργούς, υφυπουργούς, προησταμένους, υφησταμένους, προέδρους, αντιπροέδρους κλπ., ο σταθμός μας αντί να λέγεται Πλατανάκια, που παλιά λεγόταν, να λέγεται Καλοχώριον!
Κρίμα, κρίμα στους κόπους του σκέφτηκα...
Δεν ήταν, όμως, τα πράματα έτσι παρά τον έκλεισαν επειδή, λέει, χτίζουν δεύτερη γραμμή!
"Α, μα τότε μια χαρά... δεν θα έχουμε το βάσανο της διασταύρωσης" φώναξα γιατί μια ζωή τα τρένα σταματούσαν στην Καστανούσα για διασταύρωση κι ας ήταν το απέναντι τρένο ακόμα στην Ροδόπολη!
Ωραία, λοιπόν! Έχουμε εξελήξεις.... ποιός ξέρει, μόνο, πότε θα αποτελειώσει το έργο για να δούμε πώς θα 'ναι δίχως αναμονές για διασταύρωση!
Έως τότε από την Θεσσαλονίκη ξεκινά λεωφορείο για να πάει σε όλα τα χωριά που περνά και το τρένο... για να φτάσει και στο Καλοχώρι Σερρών μετά από πόσες ώρες; Δεν το 'ξερε η αδελφή μου γιατί δεν σκέφτεται, λέει, να πάει στο χωριό μέχρι να ξεκινήσει ξανά το τρένο.....
Κατά τ' άλλα είχαμε κι έναν θάνατο στο χωριό!
Η Πεπέκα, κόρη του λεγόμενου Χοντρού και της Παναήλας και γυναίκα του Γιώργου του Θωμά.
Λαφρύ να 'ναι το χώμα της...
No comments:
Post a Comment