Και αυτή την φωτογραφία "έκλεψα" από την Έφη και ήθελα να γράψω για την Φωτεινή, την πρώτη στην φωτογραφία - Η άλλη, η γλυκειά και καλόκαρη σαν την Άγια Ειρήνη, είναι η μάννα της Έφης!
Με την Φωτεινή, λοιπόν, έχω συνεργαστεί επαννηλημένα όταν ήμουν νέα κοπέλα στο Καλοχώρι Σερρών και όταν μιλάμε για συνεργασία στα χωριά μας εννοούμε τα τσαπίματα, τα φυτέματα, τα τσακώματα, τα τιζέματα του καπνού κλπ.
Είμαι σίγουρη ότι κι εσείς έχετε ακούσει την φράση "ατρανήντς και ούτε ακλώσκεσαι και τερείς μας = θα μεγαλώσεις κι ούτε που θα γυρνάς να μας βλέπεις... να μας μιλάς"
Ε, λοιπόν εγώ το έχω ακούσει από πάμπολλους αλλά αυτής της συγκεκριμένης γυναίκας μου 'μεινε πιό έντονο απ' ότι όλων των άλλων!
Γιατί; Ιδέα δεν έχω!
Θυμάμαι που τσαπίζαμε κάτω, στους λεγόμενους "νοβάδες", στα χωράφια κοντά στην Ανατολή, και όταν για άλλη μια φορά που το είπε ένοιωσα να θέλω να φύγω από το "χαρούχι" που τσάπιζα, να πάω κοντά της και να την μαλώσω!
"Αφού ΔΕΝ θα σας ξεχάσω και ασφαλώς και θα σας μιλάω τι μου το κοπανάς όλη την ώρα" ήθελα να την φωνάξω αλλά δεν το 'κανα!
Της το χρωστάω όμως!
Και θα τις το πω με την πρώτη ευκαιρία διότι το αποθημένο μου πρέπει να το βγάλω για να ηρεμήσω!!!
Αυτά κι Άλλα Πολλά, που λέει σ' ένα βιβλίο του και ο φίλος μου ο Γιώργος ο Σκούρτης!
No comments:
Post a Comment