Έφτασε κιόλας το πανηγύρι μας. Ο Αη Δημήτρης γιορτάζει κι εγώ δεν έχω εμπνευστεί τι να γράψω!
Νόμισα πως είχα ακόμα καιρό και δεν έχω ετοιμαστεί.
Μα πώς περνάνε έτσι οι μέρες... κρίμα που για πέντε μέρες το χάνω - στις πρώτη Νοεμβρίου θα κατέβω Ελλάδα εγώ!
Έχω να παρευρεθώ στο πανηγύρι μας 20 χρόνια.
Την τελευταία φορά που ήμουν εκεί ήμουν καθοδόν για την Αμερική.
Έφυγα από Σουηδία, έμεινα στην Ελλάδα περίπου τρεις μήνες και μετά συνέχισα για την Αμερική. Κι έτυχα τότε στο πανηγύρι μας.
Τι θυμάμαι από εκείνο το πανηγύρι; Δεν θυμάμαι και πολλά.
Χάρηκα που εκείνο το βράδυ είχα δει την Νίτσα της Φανής που είχα πάρα πολύ καιρό να δω. Αυτό το θυμάμαι.
Την είδα στον χορό, στο καφενείο του χωριού το οποίο τυγχάνει να είναι και του αδελφού μου (νούμερο 7 από Γερμανία) αλλά τέτοια μέρα το ενοικιάζουν διάφοροι για να κονομήσουν κάνα φράγκο. Με πλαστικά πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα, με ξεροψημένες μπριζόλες και στεγνή σαλάτα βγάζουν κι αυτοί κάνα φράγκο!
Η μάνα μου είχε μείνει στο σπίτι να προσέχει τα παιδιά μου, μικρά αυτά τότε, 5 και 3 ετών.
«Δέβα γιάβρουμ εσύ και χόρεψω», μου είχε πει και θυσίασε τον δικό της χαβαλέ. Πολύ της άρεζε να βλέπει τον κόσμο να χορεύει και να διασκεδάζει.
Η διασκέδαση των άλλων ήταν και δική της κι όμως την βραδιά εκείνη, την μοναδική διασκέδαση στο χωριό, την χαλάλισε για μένα.
Άλλα πράγματα δεν θυμάμαι.
Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τις προσευχές μας ο καιρός να είναι ανάλογος με τα ρούχα που είχαμε. Είχαμε κοντομάνικα θέλαμε να φωτίζει ο ήλιος. Είχαμε κάνα παλτό, που καμιά φορά αδέλφια από την Γερμανία μας στέλνανε, παρακαλούσαμε να κάνει κρύο.
Αν μας «άκουγε ο Θεός» δεν το θυμάμαι.
Νόμισα πως είχα ακόμα καιρό και δεν έχω ετοιμαστεί.
Μα πώς περνάνε έτσι οι μέρες... κρίμα που για πέντε μέρες το χάνω - στις πρώτη Νοεμβρίου θα κατέβω Ελλάδα εγώ!
Έχω να παρευρεθώ στο πανηγύρι μας 20 χρόνια.
Την τελευταία φορά που ήμουν εκεί ήμουν καθοδόν για την Αμερική.
Έφυγα από Σουηδία, έμεινα στην Ελλάδα περίπου τρεις μήνες και μετά συνέχισα για την Αμερική. Κι έτυχα τότε στο πανηγύρι μας.
Τι θυμάμαι από εκείνο το πανηγύρι; Δεν θυμάμαι και πολλά.
Χάρηκα που εκείνο το βράδυ είχα δει την Νίτσα της Φανής που είχα πάρα πολύ καιρό να δω. Αυτό το θυμάμαι.
Την είδα στον χορό, στο καφενείο του χωριού το οποίο τυγχάνει να είναι και του αδελφού μου (νούμερο 7 από Γερμανία) αλλά τέτοια μέρα το ενοικιάζουν διάφοροι για να κονομήσουν κάνα φράγκο. Με πλαστικά πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα, με ξεροψημένες μπριζόλες και στεγνή σαλάτα βγάζουν κι αυτοί κάνα φράγκο!
Η μάνα μου είχε μείνει στο σπίτι να προσέχει τα παιδιά μου, μικρά αυτά τότε, 5 και 3 ετών.
«Δέβα γιάβρουμ εσύ και χόρεψω», μου είχε πει και θυσίασε τον δικό της χαβαλέ. Πολύ της άρεζε να βλέπει τον κόσμο να χορεύει και να διασκεδάζει.
Η διασκέδαση των άλλων ήταν και δική της κι όμως την βραδιά εκείνη, την μοναδική διασκέδαση στο χωριό, την χαλάλισε για μένα.
Άλλα πράγματα δεν θυμάμαι.
Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τις προσευχές μας ο καιρός να είναι ανάλογος με τα ρούχα που είχαμε. Είχαμε κοντομάνικα θέλαμε να φωτίζει ο ήλιος. Είχαμε κάνα παλτό, που καμιά φορά αδέλφια από την Γερμανία μας στέλνανε, παρακαλούσαμε να κάνει κρύο.
Αν μας «άκουγε ο Θεός» δεν το θυμάμαι.
4 comments:
Ιδες τι βγαζει το σοι μου. Διαβασα το κειμενο και στο blog σου και καταχαρηκα διαβαζοντας το ονομα της Κικης. ΠΟυ νασαι θεια "Κερεκη" να καμαρωσης την εγγονη σου!!!!!!!!!!
Οσο για τα βηματα μπορει να μην ειναι 20 αλλα ναι ειναι απεναντι απο το παλε ποτε σπιτι σου.
Ιωαννα
ναι, ναι είδες;
παω τώρα να πιω καφέ μαζί της, και θέλεις, σίγουρα, να της δώσω τα χαιρετίσματά σου...
θα της τα δώσω εκ των πρωτέρων...
της είπα ότι η γιαγιά της, η Κερεκή, ήταν μια πολύ καλή διηγήτρια παραμυθιών!
η μάνα μου μόνο με αυτήν την έβρισκε!
της άρεζαν πολύ οι διηγήσεις της και ερχόταν μετά και τα διηγόνταν σ' εμάς...
πού να 'ξερε τότε, η Κερεκή, ότι κάποια εγγονή της θα ζει στην Σουηδία και θα πληρώνεται γι' αυτό το χάρισμα...
Σιγουρα να της δωσεις τα χαιρετισματα μου και να της πεις οτι χαιρομαστε οταν ακουμε καποιος απο την οικογενεια μας προοδευει. Με τον Νακη εχω καποια επικοινωνια οχι πολυ συχνη αλλα δεν χανομαστε. Την Κικη την ειδα το 1988 στο Καλοχωρι για πολυ λιγο. Κοντευουν 20 χρονια απο τοτε.
Νομιζω αυτο που κανει το κανουν και δω πολλοι. Διαβαζουν ενα βιβλιο αφηγηματικο οταν ειναι μονη τους και μετα το αποδιδουν εκφραστικα με κινησεις προσωπου, σωματος και αλλαγη χρωματος φωνης για να ναναι η αποδοση πειστικη. Δηλαδη κατι σαν αυτο που κανουν οι ηθοποιοι, μονολογο, στην σκηνη αλλα αυτο που λενε ειναι fiction, fairy tale, or fable or something someone lived and sounds so interesting to narrate. Good Luck for Kiki.
ΜΠΟΥΚΟΤΑΖ ( ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ POST )
15 Δεκεμβρίου - Κατεβάστε το γενικό για 15 λεπτά
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΔΕΙΞΤΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ
ΣΤΙΣ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ
15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
ΚΑΙ ΩΡΑ 12.00 TO ΜΕΣΗΜΕΡΙ,
ΓΙΑ 15 ΛΕΠΤΑ
ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΑΚΟΠΤΗ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!!!!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ?
NEO ΙΝΚΑ
http://www.newinka.gr
http://www.newinka.wordpress.com
Post a Comment