Αυτή ήταν η εικόνα του πατρικού μου σπιτιού πριν περίπου δέκα - είκοσι χρόνια.
Το σπίτι αυτό εγώ ποτέ δεν το έχω δει νέο - καινούργιο. Έτσι σε καλή και αξιοπρεπή κατάσταση, που λεμε.
Στο ΜΠΡΟΣ με την μάννα μου και με τα μικρά μου, τότε, παιδάκια.
ΤΟ ΠΙΣΩ μέρος με τα σπασμένα κάγκελα – στη φάση αυτή το σπίτι ήταν, φυσικά, ακατοίκητο.
(Την φωτογραφία αυτή την έβγαλε η όμορφη χωριανή μου Αγγελική που τότε έμενε στο Boston της Αμερικής και ήταν με διακοπές στο χωριό. Μου την έχει στείλει με μια συγκινητική αφιέρωση που δυστυχώς τώρα δεν την θυμάμαι)
Το σπίτι αυτό εγώ ποτέ δεν το έχω δει νέο - καινούργιο. Έτσι σε καλή και αξιοπρεπή κατάσταση, που λεμε.
Στο ΜΠΡΟΣ με την μάννα μου και με τα μικρά μου, τότε, παιδάκια.
ΤΟ ΠΙΣΩ μέρος με τα σπασμένα κάγκελα – στη φάση αυτή το σπίτι ήταν, φυσικά, ακατοίκητο.
(Την φωτογραφία αυτή την έβγαλε η όμορφη χωριανή μου Αγγελική που τότε έμενε στο Boston της Αμερικής και ήταν με διακοπές στο χωριό. Μου την έχει στείλει με μια συγκινητική αφιέρωση που δυστυχώς τώρα δεν την θυμάμαι)
Το σπίτι, λοιπόν, αυτό σήμερα είναι κατεδαφισμένο!
«Εκατό άτομα είστε ένας σας δεν μπορεί να το γκρεμίσει μη πέσει και σκοτώσει κανέναν περαστικό» έκαναν τις αλλεπάλληλες παρατηρήσεις τους οι υπεύθυνες Υπηρεσίες και πάτησε ο Χρίστος (το νούμερο 7 αδελφός) και το γκρέμισε. Σήμερα είναι περίπου όπως στο νούμερο 3 φωτογραφία.
Κι όμως, στο άθλιο αυτό σπίτι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν 13 Έλληνες Πολίτες.
Ε, στραβά κουτσά μεγάλωσαν και σκόρπισαν μετά σε διάφορες γωνιές του κόσμου. Να έκαναν τι στα πάτρια εδάφη που στα χωράφια της αντί για γεωργικά προϊόντα φύτρωναν πέτρες και βράχια!
Αφότου, λοιπόν, οι 7 άντρες πολίτες, που γαλουχήθηκαν στα ερείπια αυτά, υπηρέτησαν πρώτα την μάνα ΕΛΛΑΔΑ έριξαν την μαύρη πέτρα και τράβηξαν για ένα σίγουρο μέλλον στην Γερμανία και στην Σουηδία.
Την μαύρη πέτρα την έριξαν και τα 6 θηλυκά του σπιτιού, που όλως παραδόξως γεννήθηκαν μετά τα αρσενικά.
Ένα ακόμα από τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των δεκατριών αδελφών, και των αρσενικών και των θηλυκών, είναι ότι όλοι άφησαν την άθλια κατάσταση του χωριού, αλλά και του σπιτιού, με θυμούς και βρισιές από τον πατέρα. Διότι όσο στα χωράφια φύτρωναν πέτρες τόσο αυτός επέμενε να κρατά τα παιδιά του εκεί για να τα καλλιεργούν...
Αυτά, κι άλλα πολλά, από το Καλοχώρι Σερρών και από την οικογένεια Μελετλίδη τις δεκαετίες του 60 και 70!
«Εκατό άτομα είστε ένας σας δεν μπορεί να το γκρεμίσει μη πέσει και σκοτώσει κανέναν περαστικό» έκαναν τις αλλεπάλληλες παρατηρήσεις τους οι υπεύθυνες Υπηρεσίες και πάτησε ο Χρίστος (το νούμερο 7 αδελφός) και το γκρέμισε. Σήμερα είναι περίπου όπως στο νούμερο 3 φωτογραφία.
Κι όμως, στο άθλιο αυτό σπίτι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν 13 Έλληνες Πολίτες.
Ε, στραβά κουτσά μεγάλωσαν και σκόρπισαν μετά σε διάφορες γωνιές του κόσμου. Να έκαναν τι στα πάτρια εδάφη που στα χωράφια της αντί για γεωργικά προϊόντα φύτρωναν πέτρες και βράχια!
Αφότου, λοιπόν, οι 7 άντρες πολίτες, που γαλουχήθηκαν στα ερείπια αυτά, υπηρέτησαν πρώτα την μάνα ΕΛΛΑΔΑ έριξαν την μαύρη πέτρα και τράβηξαν για ένα σίγουρο μέλλον στην Γερμανία και στην Σουηδία.
Την μαύρη πέτρα την έριξαν και τα 6 θηλυκά του σπιτιού, που όλως παραδόξως γεννήθηκαν μετά τα αρσενικά.
Ένα ακόμα από τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των δεκατριών αδελφών, και των αρσενικών και των θηλυκών, είναι ότι όλοι άφησαν την άθλια κατάσταση του χωριού, αλλά και του σπιτιού, με θυμούς και βρισιές από τον πατέρα. Διότι όσο στα χωράφια φύτρωναν πέτρες τόσο αυτός επέμενε να κρατά τα παιδιά του εκεί για να τα καλλιεργούν...
Αυτά, κι άλλα πολλά, από το Καλοχώρι Σερρών και από την οικογένεια Μελετλίδη τις δεκαετίες του 60 και 70!
6 comments:
Δεν μπορω να μην μπω στον πειρασμο να σου γραψω. Η ιστορια σου λιγο πολυ ειναι κοινοτυπη γιατι τα μερη μας δυστυχως ειναι αγονα σε συγκριση με τον καμπο της Θεσσαλιας, της Βεροιας, Εδεσσας και αλλων τοποθεσιων. Ομως δεν παυει ναναι η ριζα μας. Και το δικο μου το σπιτι καπως ετσι ειναι τωρα αυτην την στιγμη σαν την νουμερο δυο φωτογραφια.
Τι να γινει εδω εχουν φυγει ζωντανες ψυχες που δεν ξαναγυριζουν, τα σπιτια δεν θα παλιωσουν;
Εγω λεω να κραταμε μεσα στην καρδια μας εικονες απο αυτα τα σπιτια οπου πρωτοδαμε το φως γιατι οι σημερινοι ανθρωποι των πολεων δεν εχουν πατρικο να θυμουνται αλλα καπου καποιο διαμερισμα σε καποια γειτονεια και μετα ποσοι αλλοι δεν κατοικισαν μεσα εκει.
Εγω οσο υπαρχει εστω και λιγες πετρες απο το πατρικο μου νοιωθω ομορφα γιατι εχω κατι που με κανει να νοιωθω οτι εχω ριζες. Οτι δεν ειμαι ξεκρεμαστη. Καπου υπαρχει ενα κομματι απο τον εαυτο μου που αλλοι αγνωστοι δεν πιραν.
ΝΑΙ, ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟ.
ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΕΡΤΑ ΚΑΙ ΝΑΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΖΑ ΣΟΥ.
ΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΘΑ ΠΟΝΟΥΣΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΟΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΡΙΖΑ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΜΠΑΞΕ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΠΑΡΤΙ ΤΟΥ.
ΣΕ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΤΡΕΜΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΦΟΒΟ, ΜΗ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ ΤΟΝ ΜΠΑΞΕ ΕΚΕΙΝΟΣ,ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΡΙΞΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ!
ΕΤΡΕΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΓΡΑΦΑ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΚΕΙΝΟ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΕΓΡΑΦΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΕΚΕΙΝΟ ΟΝΕΙΡΟ...ΤΙ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΩΡΑ;
Δεν ξερω απο χωριο εισαι αλλα στο δικο μου ο μακαριτης ο πατερας μου, ο "Κερασις" μαζευε τα μανιταρια και τα κανε ενα ωραιο νοστιμοτατο στιφαδο με μπολικα κρεμμυδια να γλειφης και τα δαχτυλα σου. Μετα την βροχη που βγαιναν τα σαλιγκαρια βγαιναν και τα μανιταρια.
Εγραψα εδω γιατι στην αλλη σελιδα δεν εχει μερος για posting comments
Ο Καζαμιας απο Καλοχωρι
ΧΑΧΑΧΑ...
Ο ΚΕΡΑΣΗΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΙΟ ΕΞΗΠΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ! ΤΙ ΝΑ ΠΩ;
ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ ΤΕΤΟΙΟ ΦΑΓΗΤΟ!
ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΙ ΦΑΓΗΤΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΑΝΕ ΓΝΩΣΡΙΖΑΜΕ... ΠΟΣΟΙ ΗΑΜΑΣΤΑΝ ΜΗΠΩΣ; ΚΑΜΙΑ 50 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΗΜΑΣΤΑΝ;
ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΣΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΧΩΡΙ!
ΕΣΥ ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙΣ;
Αν ρωτας για το παρον μαλλον στην χαρτοριχτρα πρεπει να παω για να σε πω, αλλα για το παρελθον τι να σου πω. Ηξερα για περιπου εκατο σπιτια. Τωρα εκατο σπιτια με παντρεμενα παιδια και εγγονια μεσα στο ιδιο σπιτι τοτε λεμε πανω απο 110- 115 οικογενειες. Για παραδειγμα στου "πατριαρχη" Θοδωρικα ητανε τρεις οικογενειες τοτε. Πατερ φαμιλιας, χρηστος και Αρης παντρεμενοι με δικα τους παιδια ολοι στο ιδιο σπιτι.
Δεν ξερω τι εκανε η μαννα σου αλλα εγω ξερω οτι τα μανιταρια "τα κουκουβακια" ετσι ταξερα τοτε, ταμαθα απο τον πατερα μου. Τακανε γρηγορα γρηγορα στο τηγανι. σο σαγαν' απες επεινατε και ντο νοστιμα πα ετονε νεκουτσι.
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ
tsimvrakidis@pblogs.gr
AΠΟ ΒΟΛΟ - ΕΛΛΑΔΑ
Post a Comment